شعر

نقاش دنیا

نقاش دنیا من اگر روزی شود نقاش این دنیا شوم این جهان را عاری از هر غصه و غم میکشم بهر دلها مهربانی، بی قراری، یکدلی، هر دلی را در کنار شاخه ای گل میکشم اندر این دنیا کسی بر کس ندارد برتری من غنی را با فقیر، یکجا یکسان میکشم زشت وزیبا خالق وپروردگار